Op de bokkenwagen

Dat ziet er zo mooi uit op de foto. Is het ook, maar als je dan echt zo'n dingetje op de kop heb weten te tikken valt het toch vies tegen. Wat moet eigenlijk met zo'n klein prutsdingetje? De twijfel slaat altijd onverwachts toe. Na de korte verrukking van het vergaren van het begeerlijke object. Enige triestheid en melancholie zijn ons niet vreemd. Genoeg gefilosofeerd! Leve het Platinatijdperk!

Nog steeds te koop

Dat blijft dan maar op de markt voor teveel geld (nog steeds). Een ouwe papier zak. Onbegrijpelijk. En dat kost ze nog geld ook. Waarschijnlijk zijn ze het bedrag al kwijt aan internetkosten. Omlaag met die prijs tot de gek er wat voor geeft. Weg met die ruis van onverkoopbare te dure zooi.

 

Your Platinum Age daily is weer uit zijn zomerslaap ontwaakt

D' andere blog is weer ontwaakt. Bekijk oude en nieuwe dagelijkse strookjes van strips die maar door bleven gaan. Tot vervelens toe. Daarom deze tip van een inmiddels ervaren Platinatijdperkkenner, één strook per dag... hooguit. Deze even voor het werk na het aanzetten van de computer, voor het tsjekken van je meel, lezen. Even een moment voor jezelf uit 1915... toen er ook oorlog was.

Dedicacé ole, 't is toch niet waar?

Wij kunnen het haast niet geloven, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit... Waar gaat het over?   Wordt vervolgd.

silhouetten van Frank King (alweer)

We hebben al eerder King's silhouetkunst laten zien. Lange geleden in de oertijd van deze blog, maar deze prachtige serie oorrlogssilhouetten nog niet. Silhouet is trouwens het enige Baskische leenwoord dat in het Frans is terechtgekomen. Dat terzijde.

Het giet bij King

Zo goed. Als het regent dan regent het goed. Arme Skeezix. Goed voor zijn karakter.

 

Postzegel

We berichten te weinig over Frank King. Even uit de losse pols daarom deze lage resolutiescan waarvan de eigenaar foto's verkoopt op internet en daarom geen downloadbare plaatjes heeft. Heel flauw. Turend naar deze postzegel zie je wel hoe brilliant King is als tekenaar en verteller. Raak op alle vlakken! Er zijn grootste plannen op komst voor een ultieme Frank King publicatie. Binnenkort (maar dat kan lang duren hier, dus geduld) meer!

Andy zonder zijn 348

We staan een beetje in de ouweneelstand. Dus het gaat zoals jullie dat gewend zijn van ons weer eens nergens over. We beschouwen dat in deze tijd maar als een voordeel. Andy Gump en zijn 348 (weet je wel dat nummer dattie van Old Doc Yak heeft, zijn voorganger). Er zijn nogal wat van die loodzware autootjes in omloop en men wil er altijd veel geld voor hebben. Soms ontbreekt de bestuurder, want die zat los. En nu bieden simultaan twee creatieve aanbieders de bestuurder aan als gietijzeren spaarpot. En we zien inderdaad een gleuf tussen zijn benen. Ook zit ie op een soort van geïmproviseerde poef. En komt dus niet uit een auto. Toch lijkt ie uit dezelfde mal. Nou ja ze waren retecommercieel en het is dus niet onwaarschijnlijk dat ze na de auto dachten, we maken tegelijk ook even zo'n spaarpot, maar ja wat moet ie nou zonder stuur in zijn handen... De verkoper heeft voor Andy wat te lezen gevouwen (n a urc). Heel aardig.

Is het Buster Brown?

Vulling. Het is allemaal vulling. Tja het kan niet altijd ergens over gaan? Daarom maar weer een praatje bij een plaatje. Ook het geheugen laat het afweten. Dus geen idee of we dit plaatje al eerder hebben getoond. 

Wat zien we hier? Een houten bord met een opgeplakte poster met opdruk Schools Out. Het ziet er oud uit en we herkennen onmiddelijk Buster Brown en zijn trouwe metgezel Tige. Echter ze zien er wat raar uit. Hoe komt dat? Is het omdat het niet door Outcault is getekend of komt het doordat hun hoofden zijn vergroot. Anders raak je immers nooit hun hoofd met ballengooien. Achter Tige staat een bordje met iets onleesbaars en dan BUSTERS. We vinden het prachtig en zouden het zo kopen als het op koninginnedag tussen rotzooi lag. Waarom krijg je bij het raken van Tige 15 punten en Buster slechts 5? De gaten zijn toch even groot? En wie is dat andere mannetje, een postbode of een militair? Aan de achterkant zien we een vernuftig staaltje mechaniek, een veer die op het plankje is bevestigd en aan beide zijde met een spijkertje verbonden. Ze zijn veel geraakt zo te zien. Een 'timepiece" met een prachtige geschiedenis.  Kijk daar gaat het om in deze blog. Het mooie zien in in dergelijke objecten en ze in hun juiste Platinatijdperkcontext plaatsen. Zo hebben we allemaal weer eens wat te lezen dat niet over vluchtelingen gaat of over Grieken.

The mysterious Carl Hurlbut with Osgar und Adolf: in the surf

Ook op vakantie geweest?

Raar, zeldzaam en lelijk

We blijven even bij dezelfde familie, maar dit keer wel met een "officieel" afgeleid commercieel product, een spuuglelijke kan met gouden handvat. Maar zoals dat vaker gaat bij het digitale grazen, nooit eerder gezien en daardoor een berichtje waard. Ondanks off misschien wel juist vanwege de lelijkheid zouden we het wel graag willen hebben, maar dan weer niet voor een dagloon.
Zo weer wat web opgevuld met wat Platinatijdperk. 

 

Degelijke huisvlijt

Weer even wat om te onderzoeken of om een kritische blik op te werpen. Een ingelijst zelfgemaakt(?) werkje met de "pasgetrouwden" en hun snotneus. Mooi gemaakt, dat wel, maar de arceringen zijn niet echt des McManus, meer  a la Crumb. Te frivool en niet strak genoeg. Maar ja, al vaker gezegd, kom daar nu nog maar eens om, zulk een stukje degelijk huisvlijt. In het Platinatijdperk had men daar de tijd voor, genoeg tijd, tijd om te doden zelfs. In het gehaaste digitale hectische tijdperk waarin we nu leven hebben we nergens meer tijd voor. Tijd te kort, met veel moeite kan er hooguit zo nu en dan een blogberichtje uitgeperst worden tussen de bedrijven door. En dan nog al die spel- en typefouten er uit halen, pfff.