Genoeg gesmurfd

We zijn allemaal sentimentele wezens en allemaal op zoek naar hetzelfde. Het manifesteert zich alleen bij iedereen anders. Bij ons is het dus in de vorm van Flaters (wat een vreemd en oudbakken woord eigenlijk) en smurfen (dat is dus helemaal geen raar woord in tegenstelling tot het Franse Schtroumpf, wat eigenlijk meer op Duits lijkt en dus wel weer gek is voor Franstaligen, maar ja dat België is natuurlijk ook een doucheputje waar alle talen bij elkaar komen. Het verklaart misschien ook die ongekende bloei van de stripbladen na de tweede wereldoorlog, blijkbaar een goede voedingsbodem). Nog wat screenshots omdat we het niet konden laten. Guust, of Gaston klinkt eigenlijk beter, zo uit de losse pols en precies goed, wat weer logisch is wat het is uit deze hand ontsproten. En natuurlijk ook een smurf, zoals ie hoort, helemaal perfect... Wat zou daar voor geboden worden! Daarna nog wat verklarende afbeeldingen. En dan is er wel weer genoeg gesmurfd en kunnen we weer terugkeren naar onze schreden.

 

 

Analoog tegenwicht

Uiteindelijk valt alles op zijn plaats. Ooit, in het Platinatijdperk van deze blog, waren we verbaasd over een papieren zak (hier). Nog steeds te koop trouwens. Maar nu met inhoud en voor minder geld. Heerlijk eerlijk papieren knutselwerk als analoog tegenwicht.

 

Van de hak op de tak

Door popokabaka gewezen op de aanwezigheid van filmpjes (in zijn geval eentje met let wel Goshinny, Uderzo, Franquin, Hergé (natuurlijk) en Alain Saint Ogan (de Platinatijdperk oervader van het Franse stripverhaal). Via de Franse link even wat namen ingetikt (nou ja wat namen eigenlijk de enige naam die er toe doet, Franquin dus) en zie hier... Snik een stortvloed van ongelofelijke beelden. Het kwam niet eens in ons op om daar naar te zoeken. Dat zoiets bestaat! Onze helden, nog jong, erg gewoon, eigenlijk gewoon mensen, eigenlijk gewoon Belgen. Wordt lekker veel gerookt, vooral door Lucky Luke... eh Morris. Er is veel meer maar dit filmpje spant de kroon. Zie Morris Lucky Luke tekenen, Franquin Guust, Roba Bollie en Peyo een smurf! We zijn even van het Platinatijdperkpadje af... terug bij onze eigen kinderjaren, Tja zo gaat dat. En ze zitten te lachen en te grinniken. Bovendien lijken ze allemaal als twee druppels water op hun personages. Morris is Lucky Luke, Franquin is Guust, Roba is Billie of Bollie en Peyo is een smurf (vader Abraham was nog niet eens geboren - de smurfen waren toen nog puur en onbedorven). Hier kunnen we nog jaren op teren. Wat een genot en bedenk er zijn nog 6 filmpjes met Franquin, maar ook met Gotlib, Claire Bretecher, Uderzo, Alexis en Fred... En dan die muziek op de achtergrond en dat psychedelische begin. Vroeger was alles zo fijn...snik, snik, snik. we snikken nog even door... (hèhè eindelijk wat emotie in dit doodse blog, maar het gaat dan ook om een dood tijdperk. We willen daar graag wat leven in blazen, maar je moet maar bedenken dat de mensen die dat tijdperk hebben meegemaakt er net zo bevlogen en bezeten van waren als wij van deze vier. We weten niet eens of ze allemaal dood zijn. Misschien Roba nog niet. Ook zijn krabbels gaan voor goudgeld de toonbanken van de Catawiki's van deze wereld over, om van die anderen nog maar te zwijgen.

Morris

Franquin

Peyo

Roba

Tempo doeloe in optima forma

Zelden laten wij van dit enorme blog het onderste van onze tong zien, maar een doorgewinterde lezer heeft aan een half woord genoeg. Of eigenlijk slechts aan een plaatje. Het is zelfs alles verklarend. Hiermee geven we onze ziel bloot.

Best wel eng eigenlijk. Het is bovendien helemaal geen platinatijdperk, maar zo voelt het wel.

 

Happy en Gloomy Zombie

Nou ja ook hier valt weinig over te zeggen, behalve dat de tijd deze twee beteuterde hooligans geen goed heeft gedaan. Nee, dan zagen deze er gezonder uit!

Outcault vs McCay

Een paar dagen geleden plaatsten wij een routineus blogje dat ons zelf de ogen opende. Natuurlijk zagen we de Yellow kid, of eigenlijk het rijkeluisjongetje Buster en zijn vriendinnetje Mary Jane zich begeven in de sloppen van Hogans Alley en McFadden flat en daar hun armeluisvoorganger tegenkomen, maar daar gaat het niet om. Het gaat om het eind... Een little Nemo einde.. Een zeldzame verwijzing van Outcault, de kampioen van het stripverhaal, tot er opeens een komeet insloeg, Winsor McCay... Waar kwam die vandaan? Outcault was natuurlijk de gevierde ster, erkend uitvinder van het medium en kon ook aardig tekenen. Ze keken toen niet op een krabbeltje meer of minder, er werd gewerkt, niet zoals tegenwoordig waar de luie digitale-tijdperkers elke extra lijn schuwen, nee bloed, zweet en trainen en een arbeidsethos waar je U tegen zegt. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat voortdurend sigaren paffend tekenden ze allemaal als gekken... Nee ze deden hun uiterste best. En dat was best veel... Dus Outcault stond boven op het schild, Opper er misschien naast, maar toen kwam die Winsor McCay opeens, uit het niets. Zal dat hem (Outcault) hebben dwars gezeten? Was hij flabbergasted om het in goed Nederlands te zeggen. We weten het niet echt. Maar dan hier opeens een kleine verwijzing naar zo'n grote gebeurtenis. Eigenlijk willen we dit stukje krant toch wel hebben! Misschien is dat stukje krant wel de $83 waard die er voor betaald is.

Helemaal gek geworden

Sommige aanbieders blijven je verbazen... Heb je net voor een paar honderd dollar origineel oud werk op de kop getikt. Willen anderen de hoofdprijs hebben voor een stuk krantenpapier, zelfs met scheuren en te strak afgeknipt. Wel uit 1918 en 1919, tjonge jonge da's oud, maar ja wij Platinatijdperkers zijn wel wat gewend. Oud ... eh... 1900 of 1899 dat is oud!   Uit rebellie zijn deze pagina's voor straf op het net gezet. Kan iedereen dit dure krantenpapier gewoon lezen. Kost niets.

 

Bad meets good or goods meets bad..

Laat maar

Tja je vindt een plaatje, zwart geworden gipsbeeldjes van Happy en Gloomy. Je wilt wat scherps opmerken over zwart en wit, zwarte Piet, maar denkt dan... ach laat ook maar. Zo kan het ook.

Prijzen

Investeren in stripboeken of tekeningen is waarschijnlijk geen erg goed idee. Logica is ver te zoeken wanneer we de Catawikiveilingen aanschouwen. Nummer 1 is natuurlijk alles wat met Kuifke te maken heeft. Dat daar een luchtje aan zit of in ieder geval een slimme lobby dat kunnen we allemaal lezen bij popokabaka. Die ziet echter zelfs de topstukken aanzienlijk in prijs dalen. De gekte is over... Wij vanuit ons oer-perspectief zijn altijd een beetje verontwaardigd verbaasd over belachelijke bedragen die geboden worden voor niet eens erg oud prutswerk (Kuifje is geen prutswerk hoor). Veel geld voor gecreëerde gekkigheid. Mooi spul vind je bij ons op de blog. Ook daar zie je soms aardige bedragen, maar nooit zo bont als bij ons Kuifke. In Amerika zit de gekkigheid in die walgelijk overschatte zogenaamde golden age comics. Het Platinatijdperk is gelukkig een blinde vlek. Nou ja gelukkig we zijn daar altijd zoals gezegd een beetje verontwaardigd over... Zijn alle mensen dan blind. Tja het draait allemaal om tempo doeloe. De mensen die misschien meer geld over hadden voor de prachtige kwaliteitsproducten uit het Platinatijdperk, omdat ze het nog uit hun jeugd kenden, zijn dood, allang dood. Zeker diegenen die als kind de gekleurde zondagse bijlage van The New York World of Herald verslonden... 
Prijzen zijn raar, gelukkig leest niemand dit blog, we willen geen slapende honden wakker maken... Maar kunstwerkjes uit het onvolprezen tijdperk dat we hier toch al een paar jaar bezingen,  kun je feitelijk voor een habbekrats op de kop tikken. Kunstwerken die wanneer je de ogen opent, nogal superieur zijn ten opzichte van onze George. Mensen die als kind de "petit vingtieme" lazen zullen ook niet meer dikgezaaid zijn... Toch zijn die prijzen nogal extreem. Zijn het de grootinversteerders die Kuifje gevonden hebben? Daarvoor is het toch kruimelwerk. De verschillen met echt mooi werk van tekenaars die internationaal gezien toch hoger ingeschat kunnen worden zijn enorm. Zelfs werk van Winsor McCay die toch op eenzame hoogte bovenop de piramide van cartoonisten zit gaat niet voor zulke bedragen weg als Herge... En wat dacht je van zijn voorganger George McManus. Hier vaak besproken. Of Hal Foster?

Hieronder twee voorbeelden... voor ons veel geld, maar wanneer we de markt overzien absolute koopjes: