Ook George McManus blijkt een begenadigd voorwoord-schrijver. Hij is duidelijk trots op het eerste boek over Jiggs and Maggie en had waarschijnlijk geen enkel vermoeden dat de strip tot het jaar 2000 in de kranten zou verschijnen, iets wat trouwens met veel strips uit het Platina tijdperk gebeurde. Ze bleven ook lang na de dood van hun uitvinders doorgetekend worden. De charme was er toen wel af. Was Vandersteen ook maar gestopt met Suske en Wiske en had Uderzo zijn tekenpen maar laten vallen toen Goscinny in 1977 overleed na een fietstest bij de arbo-dokter.
Terug naar het Platinatijdperk waar McManus net als Bud Fischer klaagt over een"punky little royalty" . Hij hoopt dat iedere Amerikaan minstens zes boekjes koopt, een op het bijzettafeltje, een op het nachtkastje, een voor de keukenprinses, een om je scheermes aan af te vegen, een voor de baby en een voor onder het tapijt. Waarschijnlijk bleek niet iedere Amerikaan de patriot waar McManus op hoopte, want dit boekje is aanzienlijk moeilijker te vinden dan de eerste Mutt and Jeff's.
