Nu we op d'andere blog zo lekker op dreef zijn met Tijl Uilenspiegel, Van Raemdonck's laatste meesterwerk, neem gerust een kijkje, valt op dat ie in de loop van het verhaal echt los gaat en de geest van Breugel in zich zelf heeft gevonden. Dat zien we aan een bewonderswaardige hoeveelheid schitterende drukke stroken met allerlei prachtige taferelen. Alsof de 16e eeuw in zijn aderen stroomde. We hebben het dus niet over Willy Vandersteen, maar over de ware Breugel van het stripverhaal G. van Raemdonck.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten