En Lucky Luke bleef nog erg lang goed. Die Morris was toch een rots in de branding. Ook na de overstap van Dupuis naar Dargaud. Toch hebben die Lucky Luke dupuis boeken iets magisch en vanzelfsprekends (komt ook voor in de literatuur-Ik Jan Cremer 2, moet ook rond deze tijd zijn 1960). Die boeken werden letterlijk stukgelezen, vandaar de extreme prijzen die voor eerste drukken in goede staat worden geboden tegenwoordig. Die albums moeten van kinderen geweest zijn die het niet leuk vonden. Je zo eigenlijk juist moeten bieden op stukgelezen exemplaren, dat zijn de ware time pieces!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten