Het was het fietsen waard. Precies wat we er ons er van voorgesteld hadden. Drie dikke mooi ingebonden boeken met een mooie rugtekst. Staat lekker in de boekenkast. En direct de eerste 18 delen in goede staat en leesbaar. Die ouwe boekjes zijn berucht om de slechte staat waarin ze meestal verkeren, maar tape, plakband, nieuw gemaakte ruggetjes e.d. tonen aan hoe waardevol ze destijds waren voor de lezertjes, ook helemaal stukgelezen en vaak met een aantal netjes ingekleurde plaatjes. Ja die vroegen erom, die plaatjes. Verzamelaars, of archivarissen willen ouwe boekjes altijd in nieuwstaat, maar dat zijn nu juist de exemplaren die toevallig vergeten waren en netjes opgeborgen lagen in kist of kast. Gaat het niet juist om, bij de culturele waarde, de stukgelezen, bij elkaar geplakte, deels ingekleurde boekjes?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten