Haarlemse stripdagen

Het platform ter bevordering van het Platinatijdperk heeft afgelopen weekend een tweekoppige delegatie gestuurd naar de Haarlemse stripdagen. Een kop op zaterdag en de andere op zondag. Het viel weer niet mee. Het blijft een harde confrontatie met onszelf. Met diegenen die we niet meer zijn. Met de arrogantie  van de ouder geworden betweter zijn we geneigd te oordelen. Oordelen over het voortdurend zelfde aanbod, het gebrek aan verrassingen, zelfs over het uiterlijk van de gemiddelde bezoeker. Man van middelbare leeftijd net iets te dik, wijkende haargrens, altijd een tas of rugzakje of zo'n briefje in de hand en dan nerveus door de bakken neuzen. Goede dingen waren moeilijk te vinden, maar wat is goed? Er is ook veel nieuw initiatief van enthousiaste jonge talenten, die een stripboekje hebben gemaakt. Alom bewondering voor hen. Wij hebben dat nooit kunnen opbrengen en staan er helaas niet meer voor open. Met nieuwe oogkleppen staren we terug in de tijd, ver terug. Niet naar het recente verleden, waar de bakken op de stripdagen vol van zijn, maar naar de oertijd van het stripverhaal waarmee wij hier in Yurp eigenlijk geen band hebben. Wij begrepen die Amerikanen toen ook al niet. Wij hadden Kuifje en Robbedoes nodig en een beetje Pep. Dat is onze stripcultuur. Dat willen we allemaal terugvinden daar in zonnig Haarlem. De stukgelezen Lucky Luke' s, de Pep op de deurmat, de boeken waarin je voor het eerst je naam hebt geschreven en die van je broer had doorgekrast. Nu is het boek van jou. Geen wonder dat er geen Buster Brown boeken lagen, geen Gumps, geen Cupples en Leon boeken.... Daarvoor moet je immers een grote stap zetten, uit je tempo-doeloe-comfortzone en dan gewoon met open vizier kijken naar het Platinatijdperk. Een oceaan van ontdekkingen ligt voor je. Dat zie je niet als je naar je navel blijft staren. Daarom zijn wij van het Platinatijdperk geworden wat we zijn en gebleven wat we waren, ontdekkingsreizigers! 

Geen wonder dat de stripdagen zoals altijd een beetje tegenvielen. Misschien hadden we beter moeten kijken, misschien wel naar het heden.